I pozostał z nami nazawsze. Święty. Kochany. Jan Paweł II. Nasz. Syn Polski.
Z pomnika przed kościołem jako żywy spogląda na tłumy ludzi, na Truskawiec, na piękno zielonego miasta. A u wszystkich radością świecą się lica, a słonko się uśmiecha z czystego nieba, i Jan Paweł obejmuje nas swoją miłością z wysokości.
Stanął jeszcze jeden pomnik Papieża na Ukrainie, stanął na cokolu, gdzie przed wojną była figura Matki Boskiej, zaginiona bez śladu. Stoi tam Papież dobry, śliczny, mając za sobą nasz kościół i naszą wspólnotę, a przed sobą całe miasto, tłum szczęśliwych ludzi – księża na czele z arcybiskupem Mieczysławem Mokrzyckim, który poświęcił pomnik, księża z okolicznych katolickich i grekokatolickich parafii, nasza wspólnota polska, goście, kuracjusze. A on stoi nad nami ze swoim tak znanym uśmiechem, pełnym dobroci i zrozumienia, i błogosławi nam, ludowi swojemu.
A odbyło się to wszystko w śliczny majowy dzień 1 maja, po nabożeństwie, celebrowanym przez abpa Mieczysława Mokrzyckiego, przy wypełnionym po brzegi kościele, świątecznie przybranym, wszędzie białe i żółte róże, organy grzmią świątecznie i donośnie, modły płyną do nieba, jak i dziękczynienie za naszego Świętego Papieża, który odmienił świat za łaską Boga Wszechmogącego dla nas wszystkich.
Modlimy się za ofiarodawcę, co podarował Truskawcu tę piękną figurę. On życzył pozostać anonimowym czcicielem Jana Pawła II.
I dookoła kościoła tyle cudnych kwitnących kwiatów i krzewów. I taka radość zjednoczyła nas wszystkich, wiara w cuda, w lepsze czasy, w miłosierdzie Boże. Bo mamy w niebie naszego Świętego, co będzie prosić o łaski dla nas. Ach jak było cudnie!
A na zakończenie gościliśmy wszystkich serdecznie na podwórku kościoła; ile było wrażeń, ile radosnych słów. Dzień niezapomniany!
Słowa uznania i podziękowania dla księdza-proboszcza Krzysztofa Szczygło, dla naszego kościelnego pana Stanisława Czapli, którzy tyle pracy radosnej i niełatwej włożyli w przygotowanie tego niezapomnianego święta.
Szczęśliwe miasto, co ma swojego Papieża nie tylko w niebie, ale, jako żywy, stoi przed kościołem, dodając nam otuchy i radości w takie trudne dla Ukrainy czasy.
Halina Zaborowska, Truskawiec, 1 maja 2014 r.
Також читайте
ТОП коментованих за тиждень